Kaj la kondiĉon mi proponu;
Ni vidu, kiel statas via spino:
Jen tie paŝtas sin ĉevalino,
Se vi ŝin levi fortos
Kaj ŝin duonverston portos,
Estu la tributo via,
Se ne, ĝi estu mia. -
La diablido ŝovis sin
Sub la ventron de l' ĉevalin',
Sin streĉis risorte,
Penis tutforte,
Iom ŝin levis, du paŝojn iris,
Je la tria falis, apenaŭ spiris.
Balda al li: "Stulta satano,
La veto kun mi estas vano.
Vi ne povis ŝin porti per manoj eĉ,
Kaj mi per piedoj portos sen streĉ' ".
Sur la ĉevalinon Balda saltis,
Rajdis verston, nur tiam haltis.
La diablido kuris en tim' kaj teruro
Al la av' kun raport' pri fiask' je konkuro.
La diabloj diskuton aranĝis:
"Kion fari?" Obstini plu ili ne kuraĝis,
Sakon kun oro sur Balda'n ŝarĝis.
Balda hejmen peze paŝas.
Lin ekvidinte, la popo sin kaŝas
Post la dorson de la edzino,
Detenas spiradon en sino.
Balda trovis la malfeliĉan
Kaj postulis la pagon laŭkondiĉan.
Kun dentoskrapo
Metas la pop' la frunton al frapo:
De l' unua frap'
Saltis la pop' super la kap';
Kaj de l' dua, akuta,
Fariĝis la popo muta.
Kaj de l' frapo tria
Fariĝis stulta popo nia.
Kaj, frapante, diras Balda inside:
"Ke ne estu vi, popo, avida".