Qariem, kürdeñme inde yäş yegetneñ qarmağın?
Suqqalídır balta berlän qıstırılğan çöygä bu,
Xäyläsene äkren-äkren kiteräder köygä bu.
Şüräle tıqqan qulın, selkenmider, quzğalmídır,
Belmi insan xäyläsen hiç, baltağa küz salmídır.
Suqqalí torğaç, axırda çöy çığıp, buşap kitep,
Şüräleneñ barmağı qaldı, qısıldı şap itep.
Sizde eşne şüräle dä: qıçqıra da baqıra,
Sızlana häm yärdämenä şürälelär çaqıra.
Xäzer inde şüräle bezneñ yegetkä yalına,
Täwbä itä eşlärennän, izgelekkä salına:
- Sin beraz qızğan mine, qotqarçı, i adäm genäm;
Monnan arı üzeñä, uglıña, näseleñgä timäm.
Başqalardan da tidertmäm, ul minem dustım, diep;
Añğar urmanda yörergä min üzem quştım, diep.
Bik awırta qullarım, dustım, cibär, zinhar, cibär;
Şürälene räncetüdän närsä bar, siña ni bar?
Tibränä dä yolqına, biçara ğaqılınnan şaşa,
Şul arada yäş yeget öygä kitärgä mataşa.
At başınnan totqan ul, bu şürälene belmi dä,
Ul monıñ föryatların aslan qolaqqa elmi dä.
- İ yeget, hiç yuq ikänder märxämät xisseñ sineñ,
Äytçe, zinhar, märxämätsez! Kem - sin? İsmeñ - kem sineñ?
İrtägä kilgänçe duslar, tändä canım torsa gär,
Şul fälän atlı keşe qıstı, - diermen, sursalar.
- Äytsäm äytim, sin belep qal, çın atım - "Bıltır" minem,
Bu yeget abzañ bulır bu, bik belep tor sin, enem!
Şüräle föryat itäder, audan ıçqınmaq bula,
Häm dä ıçqınğaç, yegetkä ber-ber eş qılmaq bula.
Qıçqıra: qıstı, xarap itte yawız "Bıltır" mine,
Ah, üläm bit, bu bäladän kem kilep yolqır mine?
İrtägesen şürälelär bu fäqirne tirgilär:
- Sin yülärseñ, sin qotırğan, sin tilergänseñ, dilär.
Äytälär: "qıçqırma sin, tiz yaxşılıq berlän tíıl!
İ yülär! Qısqanğa bıltır, qıçqıralarmı bıyıl!"
Ğöncä - açılıp citmägän çäçäk.
Sadaí xuşları - yağımlı tawışları.
Säwlätläre - batırlıqları.
Cíhan - dönya.
Qariem - uquçım.
İnsan - keşe.
Förät - zarlanıp yılaw.
Aslan - hiç tä.
1907