Кім. Я незадаволены, але скараюся жорсткаму лёсу.
Юля. Ты балаболка!
Кім (пазяхаючы). Я таксама хачу зрабіць сур ёзную заяву: калі вы будзеце замест лячэння прападаць у барах, ездзіць на «мерседэсах», то...
Юля. Клянуся, гэта ў першы і апошні раз! (Абдымае яго.)
Кім. Дадуць мне сёння паспаць ці не! Гэта абуральна! (Выходзіць.)
Юля (глядзіць у акно). Сон... Раніца... Ранішні... Сон...
Офіс Хадзеева. З’яўляецца Каралёў.
Хадзееў. Што табе трэба?
Каралёў. Прыстойныя людзі вітаюцца і прапаноўваюць сесці (паўза). Можна мне сесці?
Хадзееў. Сядай.
Каралёў. Я прыйшоў табе сказаць, што ты дарма адправіў сваю Зайку ў Кёльн.
Хадзееў (падхапіўся). Адкуль ты ведаеш?
Каралёў. Не кіпяціся! Гэта яшчэ не ўсё. Ёй ужо нічога не пагражае. Hi ў Кёльне, ні тут. Я прыйшоў разлічыцца з табой (пачынае выкладаць з сакваяжа пачкі грошай), папрасіць прабачэння і сказаць, што я быў свіннёй...
Хадзееў. Чаму быў?
Каралёў (горача). Таму што я ўжо даўно не свіння!
Хадзееў. Іяк даўно?
Каралёў. Сем гадзін. 3 паловай.
Хадзееў. Ну-у, так доўга не жывуць...
Каралёў. I тым не менш... Але і ты фрукт... 3-за гэтай муры (ківае на грошы) сябру, хоць і былому, кулю над сэрца... Ну менш іх, болыш — якая розніца...
Хадзееў. Дык а чаго ж ты тады...
Каралёў. Яж сказаў табе, кім я быў! Свіннёй.
Хадзееў. Вось я і хацеў замачыць цябе. На сала.
Каралёў. Бяры свае грошы, людаед... I яшчэ раз даруй... За дачку. Я разумею, што ты перажыў.
Хадзееў нервова набірае нумар.
Голас. Слухаю.
Хадзееў. Як вы?
Голас. Усё ў парадку.
Хадзееў. Дзе яна?
Голас. На занятках.
Хадзееў. А ты?
Голас. Тут. Каля дзвярэй класа. Не хвалюйцеся, усё ў парадку.
Каралёў. Усё ў парадку. Не мучай дзіцёнка. Туды ніхто не паехаў ад мяне... А сёння ноччу я і тут усё зняў...
Хадзееў. Што адбылося?
Каралёў. Пагібель адбылася... Катастрофа... Душэўны «Тытанік», Хадзееў...
Хадзееў.Тыж мяне заўсёды Халдзеем клікаў...
Каралёў. Табе і ў трэці раз сказаць, кім я быў?! Што ты прыніжаеш мяне!
Хадзееў. Хто цябе прыніжае...
Каралёў.Я папрасіў у цябе прабачэння, з дачкой тваёй усё нармальна... Я вярнуў твае грошы...
Хадзееў. А ты мне нічога не вінен...
Каралёў. Што значыць не вінен? Канчай заліваць.
Хадзееў. У мяне на залівоны няма часу. Ты мне нічога не вінен.
Каралёў. Ды ты што?! Я зранку вышкрабаў адусюль апошнія грошы, машыну загнаў за палову цаны, прадаў за бясцэнак два прадпрыемствы!
Хадзееў. Я за чужую шызафрэнію не адказваю...
Каралёў. Паслухай, Хадзееў...
Хадзееў. А вось цяпер я — Халдзей... А ты забірай свае бабкі і каціся...
Каралёў. Я не жабрак! Мне твае падачкі не трэба!
Хадзееў. Якія падачкі, Каралёў? Успомні, калі я каму падаваў хоць адзін рубель... Тыдзень таму ты мне прадаў вось гэта (паказвае прастрэленую кніжачку), я купіў і ўсё. Мы квіты.
Каралёў. Яяе пакідаў у залог!
Хадзееў. У мяне не ламбард! I я не ліхвяр! Будзь здароў...