111 Fabloj - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 75

LUPO KAJ VULPO

Donacas ni volonte kun plezur'Objektojn.superfluajn nurKlarigos tion mi per fabla bel-figur',Char veron sub vual' preferas mi konate."Kokajhon manghis Vulp' bongustan kaj ghissate.Kaj parton de proviz' kashinte ien forChe stako kushis ghi en la vespera hor'.Subite kiel gast' malsata Lupo venis."Jen kia malfelich'!" li diris en mizer':"Nek osto simpla ech hodiau min subtenis.Pro fasto kaj malsat' mi estas en sufer'.La hundoj de pashtist' maldormas en koler'Kaj tute sen rezult' mi shafojn ekzamenis.""Chu vere?" — "Certe, jes" — "Ho, kia sort-atak'!Chu manghos fojnon vi? Jen estas granda stak'!Mi helpos kun plezur' al via stat' malbona."Ne fojno, sed viand' — jen, estis nur bezono,Sed pri kashita mangh' forestis ech propono.Al griza kavalir'Nur sekvis bondezir'Kaj hejmen iris li malsate, kun sopir'.